Puchar Wightman

Puchar Wightman – drużynowy turniej w tenisie kobiecym, odbywający się od 1923 do 1989, pomiędzy drużynami USA i Wielkiej Brytanii.

Inicjatorką Pucharu Wightman była amerykańska tenisistka Hazel Hotchkiss Wightman, która chciała stworzyć międzynarodowy turniej w kobiecym tenisie na wzór Pucharu Davisa. W 1923, podarowała Amerykańskiemu Związkowi Tenisa Ziemnego wartościową wazę, która miała być nagrodą dla zwycięskiego zespołu. Amerykański Związek Tenisa Ziemnego zdecydował się więc zaprosić do rywalizacji Wielką Brytanię. Tak zapoczątkowany został coroczny turniej między kobiecymi drużynami USA i Wielkiej Brytanii. W lata parzyste mecze w Pucharze Wightmana rozgrywane były w Wielkiej Brytanii, a w lata nieparzyste w Stanach Zjednoczonych.

Zawody odbywały się do 1989 z 6-letnią przerwą spowodowaną II wojną światową.

20 lutego 1990 Amerykański Związek Tenisa Ziemnego i Brytyjski Związek Tenisa Ziemnego wspólnie ogłosiły zawieszenie turnieju[1].

  1. „No Contest: Wightman Cup Is Canceled”, Washington Post, February 21, 1990

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy